تأثیر لیراگلوتاید  برمراکز پاداش مغزی و کاهش اشتها به غذاهای پرچرب

 یک مطالعه ی جدید نشان داد که داروی لیراگلوتاید از طریق تأثیر بر ناحیه ای از مغز که توجه و میل  به غذاها را کنترل می کند، در کاهش وزن موثراست. نتایج این تحقیق در نود وهشتمین نشست سالانه ی انجمن غدد در بوستون  ارائه  شد.

 پرفسور Olivia Farr  می گوید: یافته های ما نشان می دهد لیراگلوتاید ممکن است مردم را به آنچه می خورند، حساس کرده  بویژه بر تمایل آنها  به خوردن غذاهای حاوی کالری زیاد یا پرچرب تأثیر گذارد.

 داروی تزریقی لیراگلوتاید آنالوگ هورمون پپتیدی شبه گلوکاگون-1 (GLP-1) است که در بدن کنترل سوخت و ساز و اشتها را بعهده  دارد. تزریق 1.8میلی گرم لیراگلوتاید(با نام تجاری ویکتوزا) می تواند سبب کاهش وزن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 شود. دوز بالاتر آن که حاوی 3 میلی گرم از این دارو است  با نام تجاری Saxendaبرای مدیریت وزن افراد چاق یا دارای اضافه وزن غیردیابتی به بازارعرضه شده است.

اگر چه محققان در مورد تأثیر مستقیم لیراگلوتاید بر مغز در کاهش وزن براساس مطالعات حیوانی مشکوک هستند، اما دکتر Farrمی گوید: اینکه داروی لیراگلوتاید، چگونه و بر چه ناحیه ای از مغز  تأثیر می گذارد، هنوز مشخص نیست.

 در مطالعه ی مقدماتی، دکتر Farrوهمکارانش با استفاده از روش های ایمونوهیستوشیمی به آنالیز نمونه های بافت مغز 22 انسان برای بررسی وجود گیرنده های GLP-1در مغز پرداختند. گیرنده های  GLP-1  مولکولهای پروتئینی هستند که به سیگنال هورمون GLP-1در انسان پاسخ می دهند .

 دکتر Farrمیگوید: ما برای اولین بار دریافتیم که گیرنده های GLP-1در مغز انسان تولید می شود. شواهدی در گزارشات در مورد بیان این گیرنده ها در نورونها یا سلولهای عصبی موجود درکورتکس یا  قشر مخ در ناحیه ی جلوی مغز، ناحیه ای  که مسئول تفکر بالاتر است، وجود دارد.

 محققان مطالعه ی دومی را بروی 18 فرد بالغ مبتلا به دیابت نوع 2 انجام دادند. به شرکت کنندگان روزانه  بمدت  17 روز تا  1.8میلی گرم لیراگلوتاید یا پلاسبو (دارونما) بصورت تصادفی تزریق گردید. پس ازسه هفته هیچ دارویی به آنها داده نشد و سپس این آزمایش درهر دو گروه بصورت معکوس تکرار شد. شرکت  کنندگان از نوع  درمان خود در هر دو مرحله بی اطلاع بودند.

در روز هفدهم از هر یک از درمانها، از مغز شرکت کنندگان با استفاده از تصویر برداری رزنانس مغناطیسی عملکردی یا fMRIتصاویری تهیه شد. درطی fMRI، به شرکت کنندگان تصاویرغذاهای مختلف نشان داده شد. فعالیت بخش پاداش در کورتکس (فشرمخ) در پاسخ به غذاهای بسیار مطلوب مانند کیک، شیرینی و غذاهای سرخ شده در گروه تحت درمان با لیراگلوتاید، درمقایسه با غذاهای کمتر مطلوب  نظیر میوه جات، سبزیجات و سایرغذاهای کم کالری یا کم چرب کاهش یافت.

به گفته  ی دکتر Farr: این کاهش فعالیت  به معنای کاهش توجه و کاهش جریان پاداش برای افراد  تحت درمان با لیراگلوتاید  به غذاهای مطلوب است بنابراین داروی لیراگلوتاید ممکن است برای کاهش وزن  افرادیکه  تمایل زیادی به خوردن غذاهای پرچرب دارند، موثرتر باشد.

دکتر Farr  میگوید: مطالعه ی ما اهداف عصبی برای درمانهای دارویی آینده به منظور کاهش وزن موثرتر را شناسایی نمود. ما قصد داریم مطالعات بیشتری را بروی دوزهای بالاتر لیراگلوتاید که برای مدیریت وزن مورد تایید قرار گرفته است، به منظور بررسی تأثیر این دارو بر مغز  انجام دهیم، علاوه بر این، امیدواریم که تفاوت های افراد را در پاسخ مغزی آنها به لیراگلوتاید و فعالیت های جبرانی مغز را که در دوزهای بالاتر ممکن است برای جلوگیری از کاهش وزن  ایجاد شود، کشف نماییم.

منبع:www.sciencedaily.com/releases/2016/04/160402111250.htm